بسیاری به اشتباه معتقدند شلیل ترکیبی از هلو و آلو است. این در واقع زیرگونه ای از هلو است که به دلیل جهش طبیعی که توسط انتخاب ثابت شده، پوست صافی دارد.
شلیل توسط انتخاب مصنوعی پرورش داده نشده است، بلکه توسط طبیعت ایجاد شده است. پوست صاف میوه یک صفت مغلوب در درختان هلو است، در حالی که پوست مخملی غالب است.
شلیل کیلویی به دلیل خود گرده افشانی درختان هلو زمانی که یک صفت مغلوب رخ می دهد ظاهر می شود. به همین دلیل است که شلیل اغلب روی درختان هلو رشد می کند و بالعکس. اما متخصصان یاد گرفته‌اند که میوه‌ها را به تنهایی رشد دهند، بدون اینکه منتظر عمل طبیعت باشند.
مورخان اولین ذکر شهد را یافته اند که به سال 1616 باز می گردد. اگرچه دانشمندان بر این باورند که آنها خیلی زودتر در شرق آسیا شناخته شده بودند، جایی که منشأ آنها بود.
چین رسما به عنوان وطن شناخته شده است. در اروپا، آنها در قرون وسطی محبوبیت زیادی به دست آوردند. آنها توسط ملوانان به شکل میوه و دانه برای پرورش آورده شدند. شلیل دو هزار سال پیش در ایالات متحده ظاهر شد.
امروزه این میوه در ایتالیا، یونان و تونس کشت می شود. شلیل کم کالری است. در هر 100 گرم – 44 کیلو کالری. پروتئین ها – 1.07 گرم، چربی ها – 0.31 گرم، کربوهیدرات ها – 8.86 گرم، اسیدهای چرب اشباع – 0.025 گرم، آب – 87.59 گرم، مونو و دی ساکارید – 7.89 گرم، نشاسته: 0.07 گرم، خاکستر – 0.48 گرم، فیبر رژیمی. .
این میوه سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است. از شلیل های خشک غافل نشوید، آنها تقریباً کل مجموعه ویتامین و مواد معدنی را حفظ می کنند.
هنگام خرید میوه را بررسی کنید، پوست آن باید صاف، یکدست و براق باشد. در صورت وجود نشانه هایی از برجستگی، آسیب یا فرورفتگی، مصرف نکنید. ساقه میوه در صورت رسیدن بیش از حد در پالپ دفن می شود که در این صورت میوه آبدار نیست. یک محصول خوب دارای یک استخوان کامل، بدون ترک و از وسط نیست.
هنگامی که با انگشت فشار داده می شود، میوه باید نرم باشد. عطر مطبوعی دارد. در طول نگهداری، میوه ها نباید به یکدیگر برخورد کنند. بهتر است از کیسه کاغذی یا سبد استفاده کنید. شلیل ها را در جای خنک و تاریک بگذارید.
