مردم در سراسر جهان از قابلمه تفلون اوج و تابه های نچسب برای پخت و پز روزانه خود استفاده می کنند.
روکش نچسب برای چرخاندن پنکیک، چرخاندن سوسیس و سرخ کردن تخم مرغ مناسب است. می تواند برای پختن غذاهای لطیفی که ممکن است به تابه بچسبند مفید باشد.
اما در مورد پوشش های نچسب مانند تفلون بحث و جدل وجود دارد.
برخی منابع ادعا میکنند که آنها مضر هستند و با شرایط سلامتی مانند سرطان مرتبط هستند، در حالی که برخی دیگر اصرار دارند که پخت و پز با ظروف نچسب کاملاً ایمن است.
این مقاله نگاهی دقیق به ظروف نچسب، اثرات آن بر سلامتی و ایمن بودن یا نبودن آشپزی با آنها دارد.
ظروف نچسب، مانند ماهیتابه ها و قابلمه ها، با ماده ای به نام پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) که معمولاً به نام تفلون شناخته می شود پوشیده می شوند.
تفلون یک ماده شیمیایی مصنوعی است که از اتم های کربن و فلوئور تشکیل شده است. این اولین بار در دهه 1930 ایجاد شد و سطحی غیر واکنشی، نچسب و تقریباً بدون اصطکاک ایجاد می کند.
سطح نچسب ظروف آشپزی با روکش تفلون را برای استفاده راحت و تمیز کردن آسان می کند. همچنین به روغن یا کره کمی نیاز دارد، که آن را راهی کم چرب برای پختن و سرخ کردن غذا می کند.
تفلون چندین کاربرد دیگر نیز دارد. همچنین برای ساخت روکش سیم و کابل، محافظ پارچه و فرش و پارچه های ضد آب برای لباس های فضای باز مانند کت بارانی استفاده می شود.
با این حال، در دهه گذشته، ایمنی ظروف نچسب مورد بررسی قرار گرفته است.
نگرانی ها بر روی ماده شیمیایی به نام اسید پرفلوئورواکتانوئیک متمرکز شده است که قبلا برای تولید ظروف نچسب استفاده می شد اما امروزه از آن استفاده نمی شود.
این تحقیقات همچنین خطرات مرتبط با گرمای بیش از حد تفلو را بررسی کرده است.