انار دانه سیاه ساوه از درختچه ای برگریز به دست می آید. نام گیاه شناسی آن Punica Granatum است. این درختچه ها عمدتاً در خاورمیانه، شبه قاره هند، شمال آفریقا و مدیترانه رشد می کنند.
انار در طبقه بندی انواع توت ها قرار می گیرد و ساقه ای به شکل گل دارد. رنگ قرمز روشن و طعم ترش از ویژگی های جذاب آن است. PH انار حدود 4.4 است که طعم ترش و شیرین آن را توضیح می دهد.
ساختار فیزیکی انار درختچه انار برای اهداف زینتی و همچنین برای میوه کاشته می شود. گلهای این گیاه نیز قرمز روشن است. ساختار انار بر خلاف میوه های دیگر با گوشت و هسته است. خارجی ترین لایه قرمز پوسته ای سخت و غیرقابل خوردن است. بنابراین قسمت خوراکی میوه، دانه ها و آرل ها است.
آریل ها پوشش شیرین، آبدار و ترد دانه ها هستند. یک لایه اسفنجی سفید به عنوان بستر برای این آرل ها عمل می کند و فضای باقی مانده را می پوشاند. تعداد دانه ها بسته به نوع انار از 200 تا 1400 متغیر است.
دارای یک رنگدانه قرمز است که می تواند لباس ها را لکه دار کند. دلیل آن این است که انار حاوی آنتوسیانین و الاژیتانین است.
نتایج اولیه برخی از مطالعات نشان می دهد که انار می تواند رشد سلول های سرطانی را کاهش دهد. علاوه بر این، عصاره انار در آزمایشات آزمایشگاهی نشان داده است که تولید مثل سلول های سرطانی را کاهش می دهد. حتی باعث آپوپتوز یا مرگ سلولی در سلول های سرطانی می شود.
خواص آن از افزایش سلول های سرطان پروستات و سینه جلوگیری می کند. در یک آزمایش انسانی، مصرف روزانه 8 اونس (237 میلی‌لیتر) آب انار، زمان دو برابر شدن PSA را از 15 ماه به 54 ماه افزایش داد که افزایش قابل توجهی بود.
عصاره انار از تشکیل سلول های سرطانی سینه جلوگیری می کند. علاوه بر این، طبق مطالعات متعدد، تولید مثل آنها را متوقف می کند و حتی برخی از آنها را می کشد.
التهاب مزمن می تواند منجر به بیماری قلبی، دیابت و چاقی شود. بر اساس تحقیقات لوله آزمایش، انار می تواند فعالیت التهابی در سیستم گوارشی و همچنین در سلول های سرطان سینه و روده بزرگ را کاهش دهد.
